Łuszczyźna ekologiczna (wulgarna) jest przewlekłą chorobą skóry, która charakteryzuje się pojawieniem się charakterystycznych zmian na skórze, gwałtownym spadkiem jakości życia z powodu pojawienia się swędzenia i płonącego skóry, ale jednocześnie nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia, zachowując jednocześnie w większości przypadków.
Pierwsze oznaki łuszczycy w większości przypadków występują u dzieciństwa lub młodzieży, po trzydziestu latach choroba z reguły nie przejawia się. Około dwóch procent populacji cierpi na tę chorobę, chociaż według niektórych innych danych liczba ta przekracza 6%, ale wiele przypadków łagodnego przebiegu choroby po prostu nie jest rejestrowanych.
Powoduje

Zwykła wspólna łuszczyca jest chorobą wszechstronną, to znaczy nie występuje pod wpływem pewnej przyczyny, ale ze względu na wpływ dużej liczby czynników. Tak więc było to rozważane przez długi czas, dopóki naukowcy nie dowiedzieli się, że anomalia genetyczna opiera się na rozwoju choroby.
Naruszenia w krótkim ramieniu piątego chromosomu są przyczyną zmiany tolerancji immunologicznej i pod wpływem wielu czynników ta zmiana może pojawić się w postaci łuszczycy. Innymi słowy, anomalia genetyczna tworzy predyspozycje do choroby, ale jeszcze nie gwarantuje jej wystąpienia.
Należy nazwać czynniki, które mogą przyczynić się do łuszczycy:
- Stres;
- Alkohol i palenie;
- Choroby zakaźne i ogniska przewlekłej infekcji;
- Zaburzenia hormonalne, głównie cukrzyca;
- Naruszenie tolerancji immunologicznej pod wpływem różnych czynników zewnętrznych, w tym złej ekologii.
Objawy i pierwsze znaki
Łuszczyca zawodowa jest najczęstszą postacią choroby, uważa się, że 90% wszystkich przypadków łuszczycy spada na wulgarną łuszczycę.
Łuszczyźna skóry głowy może mieć miejsce, ale często objawy obserwuje się dokładnie na skórze. Pierwsze zmiany pojawiają się na skórze powierzchni prostownika stawów łokciowych i kolanowych. Następnie mogą rozprzestrzeniać się z głównych ognisk na powierzchni prostownika przedramienia i na ramieniu, klatce piersiowej i plecach.
Cechy wysypki są następujące:
- Czarny punkt;
- Na powierzchni znajduje się biała tablica (wygląda jak płytka woskowa);
- Skorupy są usuwane, ale nie są łatwe;
- Po usunięciu skorupy na powierzchni wysypki pojawia się krwawe wydzielanie, ponieważ usunięcie skorupy rani naczynia krwionośne.
Wysypek dla łuszczycy zawsze towarzyszy ciężkie swędzenie, czasem tak wyraźne, że z tego powodu zaburzono nocny sen, co prowadzi do wyraźnych negatywnych emocji oraz upośledzonego reżimu i odpoczynku. Możliwości pracy są znacznie zmniejszone, w związku z tym, że łuszczyca bez leczenia może powodować niepełnosprawność.
Zwykła łuszczyca u dzieci
W niektórych przypadkach zwykła łuszczyca u dzieci może objawiać się w bardzo młodym wieku, w tym przypadku pojawiają się charakterystyczne objawy kliniczne, a standardowe leczenie jest trudne ze względu na negatywny wpływ leków na inne narządy i układy.
Jednak zwykła lub jakakolwiek inna łuszczyca we wczesnym dzieciństwie praktycznie nie rozwija się, w większości przypadków choroba rozwija się w okresie dojrzewania, a we wcześniejszych latach może naśladować o wiele bardziej powszechne atopowe zapalenie skóry. Jednak gdy pojawiają się zmiany na skórze, nadal konieczne jest konsultacja z lekarzem jak najszybciej, aby zbadać i sformułować dokładną diagnozę.
Środki diagnostyczne
W większości przypadków diagnoza zwykłej łuszczycy nie powoduje dużych trudności. Charakterystyczne objawy kliniczne umożliwiają podejrzewanie obecności choroby, pozytywny objaw potwierdza założenia, ale do ostatecznej diagnozy stosuje się do przeprowadzenia biopsji obszaru skóry pokrytych wysypką, w której zmiany histologiczne skóry są wykrywane przez chorobę.
Z czym możesz pomylić?
Pomimo obecności charakterystycznego obrazu klinicznego nie zawsze możliwe jest postawienie diagnozy tylko podczas badania, w niektórych przypadkach konieczne jest rozróżnienie choroby z:
- Egzema łojotokowa;
- Czerwony płaski porost;
- Zapalenie neurodermatów;
- Atopowe zapalenie skóry.
Najbardziej skuteczną metodą przeprowadzania diagnozy różnicowej jest biopsja obszaru skóry. Wykrywanie zmian charakterystycznych łuszczycy w skórze umożliwia weryfikację diagnozy.
Leczenie łuszczycy
Gdyby istniał pojedynczy schemat skutecznego leczenia łuszczycy, prawdopodobnie wszyscy pacjenci mogliby łatwo pozbyć się objawów choroby i znacznie poprawić jakość życia, ale w terapii tej choroby występuje szereg problemów, należy ją nazwać:
- Odmowa pacjentów z leczeniem łagodnym i umiarkowanym kursem;
- Trudność radzenia sobie z sytuacją w ciężkim przebiegu choroby;
- Wysoki koszt skutecznych metod leczenia;
- Potrzeba indywidualnego wyboru terapii w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu.
Terapia łuszczycy powinna obejmować nie tylko leczenie lekami ogólnoustrojowymi i lokalnymi, ale także stosowanie technik fizjoterapeutycznych (dobra wydajność pokazuje terapię energetyczną), a także zgodność z dietą i zmianą stylu życia (odrzucenie złych nawyków, ograniczanie stresu psychicznego).
Wśród systemu i lokalnych leków są najczęściej stosowane:
- Cytostatyka;
- Przeciwciała monoklonalne;
- Komórka T odporności;
- Glukokortykoidy;
- Maści przeciwzapalne oparte na kwasie salicylowym.
Wybór określonych leków, określenie ich kompatybilności i możliwość użycia (w zależności od obecności jednoczesnej patologii) są określane wyłącznie przez lekarza po kompleksowym badaniu. W żadnym wypadku w żadnym wypadku nie można udzielić zaleceń korespondencyjnych w celu zwiększenia skuteczności leczenia.
Jak leczyć łuszczycę w domu

Rozwój łuszczycy opiera się na czynnikach odpornościowych, naruszenie tolerancji spowodowanych anomalią genetyczną prowadzi do rozwoju zmian w skórze, które są przyczyną pojawienia się odpowiednich objawów.
Nic dziwnego, że tradycyjna medycyna obejmuje stosowanie różnych przepisów na podstawie ziół, liści i korzeni roślin o właściwości immunomodulujących. Uważa się, że efekt immunomodulujący może zmniejszyć nasilenie objawów.
Ale wiele ziół, które są zalecane do stosowania (kalendarza, rumianku itd.) Ma raczej właściwości immunostymulacyjne. Aktywacja odporności w łuszczycy może powodować pogorszenie choroby i jedynie wzrost nasilenia objawów.
Dlatego w żadnym wypadku nie powinieneś uciekać się do samokontroli z ziołami i innymi środkami ludowymi na łuszczycę, a jeśli można zastosować niektóre metody, to tylko oprócz terapii głównej i tylko pod ścisłą kontrolą lekarza po kompleksowym badaniu.
Jeśli podczas leczenia pojawia się pojawienie się nowych wysypek, zauważono zwiększone nasilenie objawów, pogorszenie spalania i swędzenia, wówczas taka terapia należy zatrzymać natychmiast, ponieważ może stanowić bezpośrednie zagrożenie dla twojego zdrowia.
Czy zabierają armię z łuszczycą?
Łuszczyca jest chorobą, w której udzielane jest tymczasowe opóźnienie w służbie wojskowej lub poborowy jest bezwartościowy dla służby wojskowej. W ciężkich postaciach choroby, gdy dotknięte są duże obszary skóry, występują uszkodzenie stawów, ogólny stan cierpi znacząco - nie przyjmują one do armii.
Jeśli mówimy o ograniczonych i łatwych w leczeniu formularze, może zostać przekazane tymczasowe opóźnienie w służbie w armii, po leczeniu komisja medyczna jest ponownie zbierająca, która uznaje pobór odpowiedni dla służby lub zwolnienia z niej.
Uważa się, że łuszczyca jest przeciwwskazaniem do służby, jednak w niektórych przypadkach komisja medyczna może zostać podjęta inną decyzją, a zatem ostateczna odpowiedź na to pytanie daje komisję medyczną po ocenie stanu ogólnego, stopień ciężkości choroby i innych czynników. Działania lekarzy są regulowane przez odpowiednie instrukcje, zgodnie z którymi pobór należy przypisać jednej z kategorii (od A do D) zgodnie z tym, z jakim otrzymuje tymczasowe lub stałe zwolnienie z Usługi.
Zapobieganie rozwojowi łuszczycy
Czy można przeprowadzić skuteczne zapobieganie łuszczycy? Retoryczne pytanie, które nie jest jednoznaczne. Faktem jest, że wszystkie czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby mogą prowadzić do łuszczycy, jak to jest brane pod uwagę, tylko w obecności anomalii genetycznej, na którą nie można wpłynąć.
Oczywiście zapobieganie w większości przypadków nie jest przeprowadzane, ponieważ ani sam pacjent, ani nikt inny nie wie o obecności predyspozycji. Wyjątki są przypadkami tylko wtedy, gdy rodzice cierpią na łuszczycę, a fakt ten można ocenić jako wysokie ryzyko rozwoju choroby u samego pacjenta.
Środki zapobiegające rozwojowi choroby powinny obejmować:
- Maksymalne ograniczenie wszystkich stresujących wpływów i stresu psychicznego nie zawsze jest w stanie to zrobić, ale zaleca się ograniczenie obciążenia psychoemotium;
- Przeprowadzanie terminowego i pełnego leczenia zakaźnych ognisk i warunków sanitarnych ognisk przewlekłej infekcji (zalecane nie tylko w celu zapobiegania łuszczycy, ale także innych, w tym chorób autoimmunologicznych);
- Odrzucenie złych nawyków, zgodność z systemem pracy i odpoczynku, właściwe odżywianie;
- Właściwe leczenie jednoczesnych chorób, przede wszystkim patologii hormonalnej;
- Ochrona przed promieniami ultrafioletowymi (ograniczenie pobytu pod bezpośrednim światłem słonecznym, stosowanie kremów przeciwsłonecznych).
Środki zapobiegania zwykłej łuszczycy nie są ściśle specyficzne, a główną trudnością ich praktycznego zastosowania jest to, że praktycznie niemożliwe jest przeprowadzenie pierwotnej zapobiegania z powodu nieznajomości potencjalnego ryzyka, wtórne zapobieganie jest ważne pod względem zapobiegania postępowi choroby, ale nie pomaga wyeliminować istniejących zmian.
Prognozowanie na życie i odzyskanie

W łuszczycy prognoza życia jest korzystna, ale w celu odzyskania - niekorzystna. Ta choroba nie prowadzi do rozwoju powikłań zagrażających życiu i nie jest przyczyną śmierci pacjentów, ale znacznie zmniejsza jakość życia.
Zastosowanie wszelkich podejść i metod leczenia nie umożliwia całkowitego pozbycia się choroby, więc rokowanie do powrotu do zdrowia jest niekorzystne. Terapia powinna mieć na celu zmniejszenie nasilenia objawów i przedłużenie okresu remisji. Przy odpowiednim leczeniu możliwe jest osiągnięcie prawie całkowitego zniknięcia wysypki i znacząco zmniejszenie częstotliwości zaostrzeń.